مقاومت آنتی‌بیوتیکی یکی از چالش‌های مهم در درمان بیماری‌‌های عفونی محسوب می‌شود و گسترش آن می‌تواند اثربخشی داروهای ضد میکروبی را کاهش دهد. یکی از مهم‌ترین مکانیسم‌های مقاومت در باکتری‌‌های گرم منفی، تولید آنزیم‌‌های بتالاکتاماز است که توانایی غیرفعال کردن آنتی‌ بیوتیک‌های بتالاکتام را دارند. ژن blaCMY یکی از ژن‌های کلیدی در این زمینه است که باعث ایجاد مقاومت به سفالوسپورین‌های وسیع‌الطیف می‌شود. با توجه به افزایش سویه‌‌های مقاوم، نیاز به راهکارهای جایگزین برای کنترل این مقاومت ضروری به نظر می‌رسد. یکی از استراتژی‌های نوین برای کاهش مقاومت دارویی، استفاده از پروبیوتیک‌ها است که می‌‌توانند از طریق مکانیسم‌‌های مختلف، بر روی باکتری‌های بیماری‌زا تأثیر بگذارند. پروبیوتیک لاکتوباسیلوس روتری یکی از باکتری‌های مفید و پرکاربرد در صنایع غذایی و پزشکی است که اثرات ضدباکتریایی آن در مطالعات مختلف به اثبات رسیده است. این باکتری قادر است از طریق تولید ترکیبات ضد میکروبی مانند روترین، رقابت برای اتصال به سلول‌های مخاطی و جلوگیری از تشکیل بیوفیلم، رشد اشرشیاکلی را مهار کند. در این مطالعه، اثر لاکتوباسیلوس روتری بر میزان بیان ژن blaCMY در جدایه‌های بالینی اشرشیاکلی بررسی شد. نتایج نشان داد که حضور این پروبیوتیک می‌تواند منجر به کاهش بیان این ژن شده و در نتیجه، مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام را کاهش دهد. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از پروبیوتیک‌ها می‌تواند به‌عنوان یک رویکرد مکمل در کاهش مقاومت آنتی‌بیوتیکی مؤثر باشد. این یافته‌ها می‌تواند در طراحی استراتژی‌های درمانی جدید برای مقابله با عفونت‌های مقاوم به دارو مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، انجام مطالعات بیشتر در شرایط آزمایشگاهی و بالینی برای تایید این اثرات ضروری است. همچنین، بررسی دوز مناسب و شرایط بهینه استفاده از لاکتوباسیلوس روتری می‌تواند به افزایش کارایی آن در مقابله با باکتری‌های مقاوم کمک کند. در نهایت، گسترش تحقیقات در زمینه استفاده از پروبیوتیک‌ها به‌عنوان جایگزین یا مکمل درمان‌های آنتی‌بیوتیکی، می‌تواند به کنترل و کاهش روند افزایش مقاومت‌های دارویی کمک کند.

پروبیوتیک لاکتوباسیلوس روتری اشرشیاکلی blaCMY بتالاکتاماز